ایران دریلینگ: وزیر امور خارجه چین از ایده سرمایه گذاری مشترک در بخش انرژی با فیلیپین در آب‌های مورد مناقشه در دریای جنوبی چین حمایت کرد و هشدار داد که اقدام یکجانبه می‌تواند باعث ایجاد مشکل برای دو طرف شود. به گزارش ایران دریلینگ و به نقل از ایرنا، 'وانگ یی' وزیر امور خارجه چین که به منظور انجام سفر دو روزه از روز گذشته در فیلیپین به سر می‌برد، پس از اظهارات اخیر 'رودریگو دوترته' رئیس جمهوری فیلیپین که اعلام کرده بود یک شریک به منظور توسعه میادین نفتی، بهره برداری و اکتشاف پیدا شده است، از ایده سرمایه گذاری مشترک در بخش انرژی با فیلیپین حمایت کرد. بر اساس این گزارش، دوترته این شریک را معرفی نکرد. هر چند که وزیر انرژی این کشور اواسط ماه گذشته عنوان کرده بود حفاری در بخش‌هایی که پیشتر در سال 2014 متوقف شده بود، پس از پایان سال جاری بار دیگر آغاز می‌شود.

وزیر امور خارجه چین گفت: در آبهایی که حقوق و منافع مشترک دریایی وجود دارد، اگر یک طرف خواستار انجام توسعه باشد و دیگر طرف‌ها نیز رویه مشابهی در پیش گیرند، این امر ممکن است شرایط در دریا را پیچیده کند. وی تاکید کرد که این امر ممکن است به تنش منتهی شود و در نتیجه، هیچکس قادر به توسعه منابع نخواهد بود. وزیر امور خارجه چین در ادامه گفت که جدیت چین و کشورهای جنوب شرق آسیا در دستیابی به چهارچوب اصول راهبردی می‌تواند به جهان نشان دهد که آنها می‌توانند تفاوت‌ها را مدیریت کنند. وی تاکید کرد که اگر برخی نیروهای غیرمنطقه ای در این منطقه وجود داشته باشند، آنها خواستار مشاهده ثبات در منطقه نیستند و می‌خواهند بر مشکلات بیافزاند، ما باید با یکدیگر متحد باشیم و به آنها نه بگوئیم. 

فیلیپین سال 2014 از آنجایی که منتظر صدور رای دادگاه بین المللی لاهه در خصوص تنش‌های دریای جنوبی چین با پکن بود، فعالیت‌های انرژی خود را متوقف کرد، اما یکسال پیش که این حکم به نفع مانیل صادر شد، فیلیپین تمایل چندانی برای پایبندی به آن نشان نداد. براساس این گزارش، ' 'آلن پیتر کیتانو' وزیر امور خارجه فیلیپین نیز اعلام کرد که توسعه مشترک منابع در آبهای مورد مناقشه از سال 1986 مطرح شده بود، اما دو کشور فرصتی برای اقدام جدی به منظور اجرایی شدن آن نیافتند. متخصصان بر این باورند که دستیابی به چنین توافقی بسیار مشکل و از نظر سیاسی حساس است. هر دو طرف مدعی منابع نفت و گاز هستند و یک توافق در مورد اشتراک می‌تواند به نحوی اثبات ادعای طرف دیگر و یا اعطای حق حاکمیت محسوب شود.